- qazanc
- is.1. Qazanılan, əldə edilən şey; fayda, xeyir. Bundan heç bir qazanc yoxdur. Bunun qazancı nədir? – <Fatma xanım:> Mənim axır qazancım budurmu? N. V.. // Qənimət. Dünyadan xoş keçən bir gün aparaq; Qazancdır gəncliyin hər xoş nəğməsi. S. V..2. İşləməklə, çalışmaqla əldə edilən şey, nəticə, səmərə. Öz əməyinin qazancını görmək. Qazanc dalısınca getmək. Qazanca çatmaq – 1) xeyir əldə etmək, fayda görmək. <Almaz:> Bu onun öz faydasıdır. Həm oxuyacaq, həm də qazanca çatacaqdır. C. Cabbarlı; 2) qazanmaq, qazanc əldə etmək. Əymə əyər, mənfəət ilə satar; Pul qazanar, yaxşı qazanca çatar. A. S.. // Gəlir, mədaxil. <Heydər bəy:> Deyək ki, toy istəmədin, axır gərəkməz ki, mənim bir qazanc yolum ola, çörək istəməzsənmi? M. F. A.. Atabala sözünə davam edərək: – Bilirəm, mənim azacıq qazancım səni yaxşı yaşada bilmir, – dedi. A. Ş..3. Qoyulmuş xərc ilə əldə edilən gəlir arasındakı fərq; mənfəət. Mal satışından alınan qazanc. – <Hacı Qara:> Beş yüz manat nağd pul verəsən, faydasından, qazancından əl çəkəsən, mayan da əlinə gəlməyə, bu harada görülübdür? M. F. A..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.